Een sterfgeval in Grand Fort Philippe .......

Zoals ik al schreef onder het kopje een huwelijk, wilde ik het overlijden vinden van de eerste echtgenote van Douanier Félix Auguste Marie Sacré. Door naarstig zoeken maar ook door hulp van een medegenealoog boekte ik resultaat in augustus 2020.

Zo weer meer te weten gekomen van voorvader Félix de douanier.

In 1800 is hij schrijver op het bureau van de mijnen van Anzin.

 In 1802 verklaart Felix Francois August Sacré, schrijver van beroep,  dat zijn woonplaats Anzin is en dat zijn grootmoeder Antoinette Piette inValenciennes is overleden.(dit écrivain domicilié à Anzin il déclare le mort de sa grand mère Antoinette Piette à Valenciennes en 1802)

 Félix trouwde, 26 jaar oud, op 30 september 1805 in Lille met Félicité Francoise Joseph Rainque,zij is 22 jaar oud.

 Op 9 oktober 1809 overlijdt zijn echtgenote Félicité in Grand Fort Philippe bij Gravelines in Noord Frankrijk, zij werd 26 jaar oud.

Félix is in Grand Fort Philippe prépose des Douanes Imperiales. Waarschijnlijk krijgt hij dus zijn opleiding tot douanier.

Douanes Imperiales - Het Keizerlijke Douanes corps opgericht in 1804 onder Napoleon I was een allround para militair apparaat en bestond in zijn vorm tot 1815. Ervaren soldaten en veteranen konden hierin dienst nemen, onder hen ook vele Nederlanders en Belgen.
In 1806 werd Lodewijk Bonaparte (een jongere broer van Napoleon), koning van Holland, en werd de Bataafse Republiek opgeheven. Er begint een kat en muis spel tussen Lodewijk en zijn broer Napoleon over het uitvoeren van de continentale blokkade. Die vooral betrekking heeft op het niet goed willen uitvoeren van de internationale blokkade door broer Lodewijk, die zo een verarming van de Hollandse havensteden en zijn Koninkrijk wilde voorkomen.
Dit loopt zo hoog op dat Lodewijk in begin1810 een verdrag moet ondertekenen waarin was bepaald dat Franse douaniers werden toegelaten in koninkrijk Holland, om daar smokkelaars en smokkelwaar op te pakken. Ook werd er onder Lodewijk in 1809 gestart met het opzetten van een eenheid Hollandse douaniers, door hun Franse collega’s; de ‘Douaniers Hollandais’ genoemd.
De mannen in dienst van het douane corps waren allen ex-soldaten of veteranen, men moest om in dienst te kunnen treden, een militaire achtergrond hebben. Aangezien het Douanecorps zelf geen leger onderdeel was maar een overheidsorgaan, waren deze mannen dan ook geen soldaten meer, maar ambtenaren. In dienst treden was vrijwillig, al werd er toch actief geronseld op geschikte mannen. Door het continue groeien van Napoleons Franse rijk, bleef het corps zelf ook enorm groeien. In 1812 en 1813 bestond het corps uit 35.000 mannen, met een korte piek tot bijna 40.000 man.

Helaas is op het einde van de19e eeuw het hele Franse douane archief verbrand. Daardoor is het ook zo moeilijk om over de Douanes Imperiales gedetailleerde informatie terug te vinden

 Félix trouwde, ongeveer 33 jaar oud, omstreeks 1812 met Elzabee (Lijsbeth) Ekkelboom, ongeveer 22 jaar oud.

Het huwelijk nog niet gevonden, maar als zij hertrouwd wordt zij weduwe Sacré genoemd en overlegd zij de overlijdensakte van haar 1e echtgenoot. Bij de doop van hun zoon op 17 januari 1813 wordt hij de legitieme zoon van F.F.A.Sacré en Elisebet Ekkelboom genoemd. 

Lijsbeth is geboren op 3 maart 1790 in Kampen, dochter van Dirk Ekkelboom en Anna Gerregien Lanckhorst. Zij is gedoopt op 7 maart 1790 in Kampen, Broederkerk. Lijsbeth is overleden op 14 maart 1849 om 22:00 in Kampen, 59 jaar oud.

 Kind van Félix en Lijsbeth:

 I. August César Napoléon Sacré, geboren op 1 januari 1813 om 11:00 in Hindelopen. 

Regelmatig zoek ik naar dit huwelijk van Félix en Elsabé..... helaas tot nu nog niet gevonden. Maar ik zoek voort, ik kom toch iedere keer weer wat meer te weten.

Een huwelijk .......

Laatst schreef iemand op www.geneanet.org dat ene Felix Sacré in 1805 te Lille gehuwd was met Félicité Rainque. Tja dat moest natuurlijk opgezocht worden. Want stel dat het onze voorvader Félix François Auguste Sacré is, die werd geboren op 9 augustus 1779 in Valenciennes, als zoon van Félix François Marie Sacré en Marie Joseph Sturbois.   En zo ging ik zoeken bij  Archivesdepartementaleslenord.fr en inderdaad bij de huwelijken in 1805 vond ik:

Zoals je ziet is het boek niet zo goed bewaard gebleven maar duidelijk is te lezen dat Sacré felix, françois august staat ingeschreven in het huwelijksregister.

Ik hield de datum aan die op geneanet vermeld stond en vond inderdaad de huwelijksakte. Geen twijfel mogelijk dit ging over voorvader Félix François August Sacré.

Zo staat in de akte:

Het jaar 14 van de Republiek de 8e vendemiaire [wijnmaand]om 2 uur  [30 september 1805]

zijn voor ons Joseph Marie Defosse .... administratief medewerker bij het stadhuis van Lille, ....

verschenen Felix François Auguste Sacré, geboren te Anzin, de op 9 augustus 1779, 

hoofdverpleger in het militaire hospitaal in deze plaats sinds 5 maanden, meerderjarige zoon van Félix Francois Marie Sacré, en Marie Joseph Sturbois wonende te Anzin. Zijn vader is overleden

en zijn moeder heeft per consent toestemming gegeven per notaris op de datum 25e augustus, 

aan de ene kant

en Felicité Francoise Joseph Rainque, geboren te Valenciennes, de 12e februaru 1783, naaister

wonend in het ziekenhuis in deze stad, sinds 9 maanden, meerderjarige  dochter van Pierre Aulvine en Marguerite Drapier, wonend te Valenciennes, de vader is overleden. en de moeder welke eveneens toestemming geeft via de notaris,

waarna we zijn doorgegaan met de voltrekking van hun huwelijk

Dan wordt ik heel erg nieuwsgierig of er uit dit huwelijk ook kinderen geboren zijn.

Er worden 4 geboortes gemeld te Lille met de achternaam Sacré tussen 1802 en 1812 (10 jaren tafels) alleen voornaam van kinderen genoteerd een datum is slecht leesbaar zit in middenvouw van het boek.  Dus nu blader ik af en toe een boek door waarin alle geboorte-aktes zijn ingeschreven.  

Zo vond ik al dat de geboorte van Charles Louis Joseph Victor Sacré is aangegeven te Lille op 11 november 1809. Zijn vader is Nicolas Joseph Parceval Sacré, 25 jaar oud, horlogier. De geboorte was op 6 november daarvoor.

Natuurlijk ook verbaasd dat Félix opduikt in Lille als "infirmier major au hospital Militaire", vlak daarvoor is hij nog schrijver bij de mijnen van Anzin, terwijl hij enkele jaren later douanier te Hindeloopen is.  En dit gegeven werpt veel vragen op. zoals:

Werd hij daar door Napoleon naar toe gestuurd of ging hij vrijwillig in dienst?

Is zijn vrouw al jong overleden?? 

Misschien bij de geboorte van hun kind??

Heeft hij zich toen vrijwillig aangemeld om naar Holland te gaan?

Zeer waarschijnlijk heeft hij zijn "tweede vrouw" Elsabé in Kampen ontmoet. Haar grootmoeder verhuurde één of meerdere panden aan Franse officieren.

Waar zijn die twee (Félix en Elsabé) getrouwd??  Elsabé huwt later als weduwe van Félix Sacré.

Zo blij met de vondst van bovenstaand huwelijk, maar het werpt ook weer vele  vragen op. Dus zet ik de speurtocht verder voort.

zijn we nou van Franse afkomst of toch Nederlanders

Als we diep de geschiedenis induiken dan komen we Sacré's tegen in het Graafschap Namen.

Zo wordt er een Martin Sacré vermeld in een akte van 17 april 1562 als inwoner van het Graafschap Namur.

En er is een Martin Sacré overleden op 14 maart 1664 in Morialmé (Graafschap Namen). Martin trouwde met Charlotte.

Kinderen van Martin en Charlotte:

1 Jean Sacré, gedoopt op 5 april 1616 in Morialmé (Graafschap Namen). Volgt II.

2 Henri Jean Sacré, zoon van Charlotte. Hij is gedoopt op 14 maart 1619 in Morialmé (Graafschap Namen). doopgetuigen: Henri Henrau en Anne Mouton.

II   Jean Sacré zoon van Martin Sacré (zie I) en Charlotte. Hij is gedoopt op 5 april 1616 in Morialmé (Graafschap Namen). Bij de doop van Jean waren de volgende getuigen aanwezig: Jean Godin en Marie Poitier.
Jean is overleden op 28 mei 1669, 53 jaar oud. Jean trouwde met Anne Le Cuvelier, 19  jaar oud, in 1643 in Morialmé (Graafschap Namen).
Anne is een dochter van Pierre Le Cuvelier en Anne. Zij is gedoopt op 15 augustus 1623 in Morialmé (Graafschap Namen).

Tussen 1643 en 1669 worden er 10 kinderen va hen gedoopt.

Laten we twee zoons nader bekijken:

2 Jean Sacré, gedoopt 16 januari 1646 in Morialmé . Volgt III-a.

3 Charles (Carolus) Sacré, gedoopt op 30 januari 1652 in Morialmé  Volgt III-b.

III-a   Jean Sacré zoon van Jean Sacré (zie II) en Anne Le Cuvelier. Hij is gedoopt op 16 januari 1646 in Morialmé (Graafschap Namen). Bij de doop van Jean waren de volgende getuigen aanwezig: Marie Sacrez en Jean Thomas.
Jean trouwde met Jeanne Turry op 7 maart 1666 in Morialmé (Graafschap Namen).

III-b   Charles Sacré zoon van Jean Sacré (zie II) en Anne Le Cuvelier. Hij is gedoopt op 30 januari 1652 in Morialmé (Graafschap Namen). Bij de doop van Charles waren de volgende getuigen aanwezig: Monsieur Lespine .

Een stukje geschiedenis van het graafschap Namen uit de periode

De Spaanse periode 
Tijdens de Spaanse periode (16e en 17e eeuw) verkreeg Namen een bisschopszetel. De Spaanse vorst Filips II wou van Namen een katholiek bastion maken die als dam fungeerde tegen het opkomende Calvinisme. Daarom verplichtte hij ook enkele religieuze orden om naar Namen te verhuizen. Bijgevolg kreeg de stad een specifiek katholiek karakter. Verder slaagde Filips II erin om de citadel aanzienlijk te versterken. In 1577 stuurt Filips II Don Juan van Oostenrijk als nieuwe gouverneur naar de Nederlanden. Hij zal in Namen Margriet van Valois (de zus van de Franse koning) ontvangen en zal er een in haar eer prachtig feest organiseren.


Woelige tijden en verschillende overheersers

Namen kende vooral een militaire geschiedenis. Na de Spaanse periode werd de strategisch belangrijke stad herhaaldelijk belegerd. In 1692 namen de troepen van Lodewijk XIV van Frankrijk, na een lange en felle belegering, de stad in. Lodewijk en zijn legendarische militaire ingenieur Vauban wonen de belegering persoonlijk bij. Na de inname zou Vauban de citadel verbouwen tot de grootste van Europa. Lang zou de Franse overheersing echter niet duren. Drie jaar later, in 1695 nam Willem III Namen in. Ook de Nederlandse overheersing zou niet zo lang duren. Door het verdrag van Utrecht van 1713 kwamen de Zuidelijke Nederlanden onder het gezag van het Oostenrijkse huis van Habsburg. Hoewel De Oostenrijkers over de stad regeerden, bleef de militair belangrijke citadel in handen van de Nederlanders. Onder het Oostenrijkse bewind keerde de rust terug in de Nederlanden.

Het plaatsje Morialmé is nu deelgemeente van de Belgische gemeente Florennes. Florennes is een gemeente in de provincie Namen in België. De gemeente telt nu ruim 10.500 inwoners. Florennes ligt enkele kilometers ten noordoosten van het stadje Philippeville in het gebied tussen de Samber en de Maas. In de omgeving vertrekken de riviertjes Molignée en Flavion naar de Maas, en de Thyria en de Ruisseau d’Yves naar de Eau d’Heure, een zijrivier van de Samber.

Speurend in die streek vinden we  Charles Sacré, III-b die in Lodelinsart trouwde met Catharina Jennart. 

III-b   Charles  Sacré trouwde met Catharina Jennart, 21 jaar oud, in januari 1683 in de kerk te Lodelinsart.

matr.iunctie sunt Carolus Sacré et Catharina Jenarti, presentius benedicti misonne Philippo Sacré et multi aliis.

 

in het huwelijk zijn verbonden Carolus Sacré en Catharina Jenarti, aanwezig bij de inzegening Philippo Sacré en vele anderen

Catharina is geboren op 10 februari 1661 in Lodelinsart, dochter van Louis Jennart en Elisabeth Lefebrue.

Catharina is overleden op 21 april 1727 in Lodelinsart, 66 jaar oud.

Tussen 1685 en 1708 laten zij 11 kinderen dopen in de kerk te Lodelinsart.

En op 28 maart 1743 laat Charles een testament opmaken, waarin zijn dan nog levende kinderen worden vermeld. 

Charles Sacré, le vieux, veuf de Marie Jennart  (Charles Sacré, de oude, weduwnaar van M.J.)  en zijn kinderen zijnde: Pierre, Charles, Louis, de weduwe Marguerite de Marteua van Joseph, en Marie Françoise.

Catharina Schols

Catharina Juliana Schols is geboren op 17 december 1858 in ’s Hertogenbosch, dochter van Johannes Wilhelmus Schols en Hendrika Geertruida Vollewens. Haar ouders woonden in het Vondelstraatje in ‘s Hertogenbosch. Haar vader had diverse beroepen, zoals schoenmaker, lakmoeswerker, boekdrukker. Haar moeder was naaister van beroep.

Catharina was dienstbode in ‘s Gravenhage, daar woonde in 1883 ook Hermanus Sacré. Zeer waarschijnlijk kenden ze elkaar uit ‘s Hertogenbosch, waar Catharina was geboren en getogen en waar Herman in 1858/1859, als peuter, na het overlijden van zijn vader met zijn moeder en broers en zussen kwam wonen.

  Catharina trouwde op 21 mei 1884 in ´s Gravenhage met Hermanus Sacré.

Hermanus is geboren op 28 januari 1855 in Vlissingen, zoon van August César Napoléon Sacré en Hendrika Kraaij. Zijn vader was militair van beroep, bij zijn overlijden op 7 maart 1856 is vader August sergeant bij het 2e regiment Vestingartillerie.

Herman moest zich in 1874 laten inschrijven bij de Militie voor de loting van de gemeente ’s Hertogenbosch voor de lichting van het jaar 1875 en hem is toen nummer 86 ten deel gevallen en vervolgens door den Militieraad uit hoofde van broederdienst van den dienst vrijgesteld.

Na hun huwelijk woonden zij Rijswijksestraat 2c te ‘s Gravenhage.

Zijn beroep was goud/zilversmid, Hij werkte bij een goudsmid op de hoek van de Passage en de Spuistraat in den Haag.

Kinderen van Catharina en Hermanus:

1 Hermanus Sacré, geboren op 5 februari 1885 in ’s Gravenhage. Hermanus is overleden op 21 maart 1885 in ’s Gravenhage, 1 maand oud.

2 Hermanus Sacré, geboren op 12 februari 1886 in ’s Gravenhage. Hermanus is overleden op 19 augustus 1969 in ´s Gravenhage, 83 jaar oud.

Herman trouwde, 31 jaar oud, op 23 mei 1917 in ’s Gravenhage met Petronella Maria (Marie) Wigbers, 31 jaar oud. Marie is geboren op 19 januari 1886 in ´s Gravenhage, dochter van Jacobus Martinus Wigbers en Johanna Wilhelmina Petronella Wolff. Marie is overleden op 18 mei 1961 in ´s Gravenhage, 75 jaar oud.

3 Wilhelmina Sacré, geboren op 8 maart 1887 in ’s Gravenhage. Wilhelmina is overleden op 21 september 1937 in ’s Gravenhage, 50 jaar oud.

In 1914 was zij dienstbode bij de familie van der Bilt aan de Nassaulaan 11 a den Haag

Wilhelmina trouwde, 28 jaar oud, op 18 augustus 1915 in ’s Gravenhage met Johannes (Jan) van Mersbergen, 25 jaar oud. Jan is geboren op 30 juni 1890 in Heusden, zoon van Jan van Mersbergen en Teuntje Johanna van der Wees.

4 Johannes Wilhelmus (Johan) Sacré, geboren op 29 november 1889 in ’s Gravenhage. Johan is overleden op 9 maart 1955 in Rotterdam, 65 jaar oud. Hij is begraven op 11 maart 1955 in Rotterdam Oud Kralingen.

Zijn beroep was steendrukker . Werkte als jongeman bij een rijwielhandelaar in den Haag, werd daarna steendrukker bij een boekdrukkerij. Ging naar Rotterdam werd daar steen/ offsetdrukker. Werd in 1928 door ziekte ontslagen en begon samen met zijn vrouw op 21 december 1928 een kantoorboekhandel en leesbibliotheek.

Johan trouwde, 26 jaar oud, op 31 mei 1916 in ´s Gravenhage met Trijntje (Nine) Molenaar, 28 jaar oud. Nine is geboren op 19 maart 1888 in Sneek, dochter van Willem Molenaar en Klaaske de Graaf. Nine is overleden op 9 juli 1977 in Rotterdam, 89 jaar oud.

Zij was leerlinge op de lagere school van de bekende pedagoog Jan Ligthart. Die o.a. de boekjes over Ot en Sien schreef.

In 1902 is zij, 14 jaar oud, dienstbode voor dag en nacht bij twee dames in den Haag.

In 1914 is zij dienstbode bij de familie .van der Bilt aan de Nassaulaan 11 a te den Haag.

5 Adriana Sacré, geboren op 6 oktober 1897 in ’s Gravenhage. Adriana is overleden op 24 september 1971 in ’s Gravenhage, 73 jaar oud.

Zij was naaister van beroep.

Adriana ging samenwonen in ’s Gravenhage met Johanna (Anna) Paaij. Anna is geboren op 4 december 1896 in Schiedam, dochter van Wiggert Paaij en Grietje van den Berg.

Vader Hermanus is overleden op 3 november 1914 in ’s Gravenhage, 59 jaar oud (oorzaak: diabetes)

Moeder Catharina is overleden op 29 augustus 1931 in ’s Gravenhage, 72 jaar oud.

Na haar overlijden bleek dat er praktisch geen oude familie-documenten bewaard waren gebleven. Die waren vernietigd wegens "een zwart schaap" in de familie. Dat zwarte schaap zou naar men zei, een broer van haar echtgenoot zijn, die om wat (bij) te verdienen tuiltjes viooltjes verkocht bij de ingang van de schouwburg in den Haag. Dames kregen dan zo’n tuiltje aangeboden door de hen begeleidende heren.

De klein- en achterkleinkinderen van Catharina  zagen dit echter niet als een schande. Waarschijnlijk ging het hier om Berend Jan Sacré, die zijn leven, door kleine vergrijpen,  meer in de gevangenis door bracht dan daar buiten

Franse douaniers in 1813-1815

  BRON:  http://www.douane-napoleon.nl/geschiedenis.htm

over de douane in de tijd van Napoleon

EEN DOUANE POST

Een douanepost was vaak niet meer dan een gehuurd pand of woning, dat als een klein administratief bureau fungeerde, om bezoekers te ontvangen en om enige goederen in op te slaan.

Het was verplicht om bij elk bureau een uithangbord te plaatsen met de tekst; Douanes Imperiales.

Slaapverblijven en woonruimte waren ergens anders voorzien, namelijk een woning of een kamer in een herberg, waar men voor een bepaald bedrag huur verbleef, eventueel samen met zijn gezin.

 De posten hadden toen ook al voorgeschreven openingstijden:                                                           Van 1 april tot 30 september van 7.00 - 1200 uur en van 14.00 - 19.00 uur.                                          In de periode 1 oktober tot 31 maart van 8.00 - 12.00 uur en van 14.00 - 18.00 uur.

 Was het normaal de luitenant die de administratieve handelingen bijhield, werd deze taak echter ook vaker overgenomen door de belastinginner (recerveur), die zijn ronde deed over verschilde posten onder het ‘direction’ en soms ook tijdelijk op een post verbleef. Werd ergens een nieuwe post geopend dan werd dit bekend gemaakt via decreten, opgehangen in de dichts bijzijnde parochies.

 Lezers zijn vaak verwonderd over het feit dat er in de Napoleontische tijd al zoveel regelgeving was, men weet vaak helemaal niet dat de Napoleontische periode enorm  bureaucratisch was, misschien zelfs nog uitgebreider (lees erger) dan in de huidige moderne tijd.

 DONKERGROEN OVERAL

Door al deze taken werden de douane brigaden een bijna dagelijks terugkerend iets in het dagelijkse leven van vele burgers in het Franse rijk.

Hun functie was gevaarlijk en betaalde eigenlijk slecht in verhouding met administratieve rangen. Het gemiddelde loon voor een douanes prepose, de laagste rang in de brigade, was vastgesteld op 500 franc per jaar. Maar was de beloning in afgelegen (lees gevaarlijkere) gebieden hoger en lag dan op een +/- 900 franc per jaar.  

Tevens was er een soort van bonus regeling (soms ook een percentage van in beslag genomen goederen) voor iedere opgepakte deserteur, dienstweigeraar, crimineel etc. die door een douanier of brigade werd opgepakt. Verder had men toen al recht op verlofdagen, vergoedingen via declaraties (met een maximum grens voor iedere rang) en recht op een pensioen van de staat. Een eventueel eigen ontslag kon schriftelijk aangevraagd worden.

 Door de eerder genoemde ongelijkheid in verdiensten en het feit dat douaniers binnen een brigade vaak terecht kwamen in een positie om gemakkelijk veel geld te kunnen verdienen, zorgde ervoor dat vele zich schuldig zouden maken aan corruptie. Door vergoedingen te ontvangen van smokkelaars om hun spullen door te laten, of door bijvoorbeeld zelf spullen te gaan smokkelen.

 Straffen hiervoor waren echter zeer hoog, een douane beambte die werd opgepakt voor corrupte praktijken kon rekenen op lange gevangenis straffen in ijzers of zelfs om gefusilleerd te worden. Ondanks deze maatregelen was er veel corruptie onder de beambten en bedacht de administratie steeds nieuwe regels om corruptie tegen te gaan. Zo mochten douane beambten niet dicht bij de grenzen wonen en werden ze regelmatig verplaatst op andere posten.

 1815 DE KORTE OPLEVING

Na het vertrek van Napoleon in 1814, kreeg het corps zijn oude naam terug, de 'Douanes Nationales'.  Ondanks dat er grote aantallen keizer gezindten onder de mannen zaten, werden er geen zuiveringen doorgevoerd. Een grove fout, want het gehele corps schaart zich dan ook weer gelijk achter Napoleon als deze op 1 maart 1815 weer voet op wal zet in Antibes (Frankrijk). In zijn weg naar Parijs werd hij al snel vrijwillig gevolgd door  vele douaniers om zijn veiligheid te waarborgen en eventuele vijanden tegemoet te treden. 

In mei 1815 wordt weer melding gemaakt van douane eenheden in voorpost gevechten met Pruisische legereenheden  aan de Franse grens.

 Tot op heden is het ons nog steeds niet bekend of er daadwerkelijk ook Douanes eenheden hebben meegevochten voor tijdens en na de slag om Waterloo. Mocht hierover ooit iets gedocumenteerd zijn dan zijn deze documenten waarschijnlijk mee verloren gegaan tijdens de vernietiging van het Franse douane archief in Parijs (eind 19e eeuw), door een grote uitslaande brand.

        Douanier Sacré

Echter een klein bewaard gebleven document zou een indirect indicatie kunnen zijn, dat er misschien wel douaniers hebben meegevochten. Douanier  Sacré was werkzaam in het Nederlandse Hindelopen, en zal waarschijnlijk in 1813 het land hebben verlaten samen met de resten van het Franse legers en vele van zijn collega's. De eerstvolgende vermelding over hem is op 19 augustus 1815, dit in het militaire ziekenhuis te Philippeville (vlak onder Charleroi en Waterloo). Alwaar hij op eerder genoemde datum aan zijn verwondingen is overleden, in de functie als douanier. (genoteerd op 19 augustus 1815 aldaar door een informé).   

   Mogelijk is  dat Sacré gewond is geraakt tijdens de gevechten rondom Waterloo, natuurlijk zou hij ook

pas op een later datum zijn verwondingen hebben opgelopen, dus bij gevechten die volgden na de slag

om Waterloo (in de buurt), zeker zullen we dit nooit precies weten. Hard bewijs ontbreekt tot nu toe

nog steeds. Bekijk ook de site van het Belgische Waterloo museum: Hier

Aannemelijk is het echter wel, er waren in 1815 nog veel grote aantallen douaniers, die na het inkrimpen van het Franse rijk en het opheffen van de continentale blokkade weinig anders om handen zullen hebben gehad dan bijvoorbeeld samen met het leger te worden ingezet.

 In een lijst die de sterkte van Napoleons leger weergeeft (opgezet in begin Juni 1815), wordt melding gemaakt van 12.000 douaniers, geïncorporeerd in het leger (Armee du Nord) als lichte ondersteunende infanterie.

 HET EINDE

Na de nederlaag te Waterloo in Juni 1815, trekt het ontredderde Franse leger zich terug op Franse bodem, Pruisische legers naderden weer de Franse grens en Franse grenssteden, het scenario van 1814 herhaalt zich.

Ook nu worden deze verdedigd door o.a. de douane eenheden, in versterkte steden zoals Givet, Belfort, Longwy en Rodemack bieden deze onder aanvoering van bezielde generaals nog weerstand tot op het eind van November 1815, vijf maanden na Waterloo. 

Uiteindelijk werd na verscheidene oproepen vanuit Parijs (door de nieuwe vers geïnstalleerde Franse regering), de strijd gestaakt en een vredesverdrag gesloten. Vlak hierna verdwijnt de keizerlijke adelaar voorgoed van de douane uniformen en maakt de kokarde tricolore op de sjako's van douaniers plaats voor een wit exemplaar. Voor de tweede keer wordt het corps omgevormd tot de 'Douanes Nationales'. Ditmaal echter wel gevolgd door een zuivering.

August Cesar Napoleon

August César Napoleon Sacré:
Ja zo noemde Félix Sacré zijn zoon, die op 1 januari 1813 geboren werd te Hindeloopen.

Zijn namen betekenen: verheven keizer Napoleon is gezegend.
In zijn geboorteakte staat dat Félix Sacré heeft verklaard op 1 januari is een kind geboren.... hetwelk hij ons voorstelde.... met de voornamen..... te geven en erkennende de vader van het voorschreven kind te zijn.

Hij is gedoopt op 17 januari 1813 in Workum. Bij de doop van August was de volgende getuige aanwezig: Josef Marie Playoult (geb. 1787), douanier te Hindeloopen..

Bij de doop in de katholieke kerk te Workum staat dat hij de legitieme zoon is van Felix Franciscus Augustus Sacré en Elisabet Ekkelboom:

Toen August trouwplannen had moest hij een uittreksel uit het geboorteregister overleggen, toen bleek dat zijn moeder niet in de geboorteakte werd vermeld. Er werd een rectificatie op zijn geboorteakte aangebracht, waar echter wel een rechterlijke uitspraak voor nodig was op 1 november 1837.

Sacré: douanier uit Frankrijk

          Over de vader van de douanier

Félix François Marie Sacré is geboren in 1745 in Anzin??, zoon van Louis (Ludovicus) Sacré en Marie Agnes Vincart. Hij is geboren in Noord Frankrijk. In de akte staat: "Natif du vieux Nord Libre" (geboren in het oude vrije noorden.)

Van 1672 tot 1794 hadden we de "Zeventien provinciën", een gebied dat geheel of gedeeltelijk dan weer Spaans dan weer Frans en dan weer Oostenrijks was. Het bestond ongeveer uit het huidige Nederland, België, Luxemburg en een deel van Noord Frankrijk, nl. Frans Vlaanderen met o.a. Lille, Roubaix, Tourcoing en het graafschap Henegouwen incl. Frans Henegauwen (Hinaut). Aan de grenzen lagen Hollandse troepen. In dit franse Henegauwen liggen o.a. Valenciennes en het aangrenzende Anzin. De fransen zagen die streken als bezette gebieden.


Félix is overleden op 19 oktober 1800 in Anzin (Frankrijk), 55 jaar oud. Hij is overleden op 27 vendémiaire jaar 9 zo staat het geschreven. Aangifte wordt gedaan door zijn zoon Félix, die woont in Anzin en is schrijver op het bureau van de mijnen van Anzin. Hij verklaart dat zijn vader 55 jaar oud is, werknemer bij de mijn van Anzin, echtgenoot van Marie Joseph, zoon van Louis Sacré en Agnette Vincart, samen met de burgemeester Theodore de Vroede tekent Félix de akte.

Tijdens de Franse republiek was het jaar 9 Jaar van 23 sep 1800 - sep 1801 en de maand Vendémiaire = Wijnmaand (22 september ~ 21 oktober)

Adres:

Faubourg du Tournay, Frankrijk (près Valenciennes)

Beroepen:

1774		inspecteur (des mesureurs (mesureur is iemand die meet))
		Ambtenaar (au bureau des mines de charbon ( op het kantoor van de kolenmijnen). In 1734 werd er in Anzin voor het eerst steenkool aangetroffen. In 1757 werd een exploitatiemaatschappij voor de steenkoolmijnen van Anzin gesticht, de Compagnie des mines d’Anzin. Door deze ontdekking ontwikkelde Anzin zich tot een industriële stad, waar glasfabrieken, gieterijen en walserijen werden opgericht. Het dorp lag aan de Riviérette, waarvan het tracé gebruikt werd voor het kanaliseren van de Schelde in de jaren 1770.)
±1780		directeur (du Chargement des Bateaux à Charbon. (van een kolenvrachtschip)

Getuige bij:

		overlijdensaangifte Jean Baptiste Lescallies (1750-1793)		[zwager echtgenote]
09-02-1789		doop Eléonore Sophie Joseph Sacré (1789-±1844)		[vader]

Félix trouwde met Marie Joseph Sturbois. Het kerkelijk huwelijk vond plaats op 22 juni 1774 in Valenciennes. Bij het kerkelijk huwelijk van Félix en Marie waren de volgende getuigen aanwezig: Mathieu Bergé [stiefvader bruidegom], Pierre Joseph Sturbois [broer bruid] en Jean Baptiste Lescallies (1750-1793), zwager van de bruid

Zij trouwen in in de Parochie van Anzin. Getuigen zijn: zijn stiefvader, haar broer en haar zwager Henry Joseph Delmotte en Jean Baptiste Lescaliez.

Marie is geboren op 14 januari 1749 in Anzin (Frankrijk), dochter van Nicolas Sturbois en Antoinette Piette. Zij is gedoopt op 15 januari 1749. Marie is overleden  op 2 augustus 1828 in haar woning in deRue de Condé te Anzin (Frankrijk), 79 jaar oud.
Haar schoonzoon Pierre Francois Joseph Paris  , 42 jaar oud, doet aangifte van haar overlijden en verklaart dat zij weduwe is van Francois Félix M.Sacré, en dochter van Nicolas Sturbois en Antoinette Piette zij is overleden in haar huis in de rue de Condé.